Weg tussen Kars en Ani in oost Turkije
Iran week 1 - 2 - 3 - 4
We rijden rond 14.00 uur Iran binnen. De dames dragen reeds bedekkende kleding en een hoofddoek. Na het afstempelen van het paspoort, het betalen van brandstof (220 euro voor 800 liter diesel) overnachten we op het douaneterrein. WA-verzekering en Carnet de Passage moeten tot morgen wachten. De grens gaat dicht om 16.00 uur. De tijd gaat 1.5 uur terug. Het is daarmee om 18.00 uur donker en om 5.30 uur licht. Het is bijzonder rustig op het douaneterrein. De volgende morgen ontvangen we de rest van de grensdocumenten. Tegen het middaguur zijn we vrij om te gaan. We rijden 190km naar Mashad. Het landschap is kaal, stenig en bergachtig. De huizen in de dorpen zijn van leem en gedroogte leemstenen gebouwd en hebben koepeldaken. We kopen alcoholvrij vruchtenbier, brood en yoghurt. Dan over een pas van 1050m. De wegen zijn goed en er is goede bewegwijzering, zowel in Farsi als Engels. In Mashad komen we in het spitsuur binnen. Het verkeer is chaotisch, vooral de vele lichte motorfietsen slalommen links en rechts van de camper. Het duurt dan ook even om een rotonde over te komen. We staan op de stadscamping, die helaas dicht bij het vliegveld is.
'Welcome to the  Islamic republic of Iran'

Lemen huizen in de dorpen

Iraanse familie poseert voor onze camera
Dames zijn voor de Iraanse grens al correct aangekleed

stenig landschap

Chaotisch verkeer: spitsuur in Mashad
Ingang van heiligdom, met protetten van Khomeini en Khamanei

Straatbeeld in Mashad

Bazar in Mashad

Bazar in Mashad
Vrijdag bezoeken we het heiligdom van Imam Reza. Mashad is voor de Sunieten een belangrijk heiligdom. Imam Reza is de 8ste Imam en ligt hier begraven. Er komen 15 mio. pelgrims per jaar. Het
duurt even voordat we toestemming hebben om het terrein te betreden. Een excursie verloopt in Iran chaotisch en met veel discussie. De dames moeten zich ondanks hun gepaste kleding, hullen in een witte bloemetjes chador dat het hele lichaam en haar bedekt. Na gefouilleerd te zijn, lopen we over de grote binnenplaatsen. We worden nagestaard door de gelovigen. De gebouwen en vele moskeeën zijn uitbundig versierd met tegels. De minaretten zien eruit als reusachtige lantaarns. Het is druk. Vooral vrouwen gekleed in het zwarte volledig bedekkende gewaad. Begravennissen vinden achter elkaar plaats. We mogen niet de moskee binnen. Na geduw en getrek door onze gids bij de bewakers, mogen we een presentatie-ruimte binnen, waar een film over het heiligdom wordt gedraaid. Daarna
bezoeken we een museum over de historie van het religieuze complex.
Na het eten lopen we door de bazar: kruiden, specerijen, dameskleding. De mensen zijn er vriendelijk en geïnteresseerd 's Avonds vieren we de verjaardag van Sigi. Er is alkoholvrij bier. Het maltbier is goed te drinken. Het aardbeien- en bananen-bier smaakt ons niet. Het koelt 's avonds snel af. Dat is fijn voor het slapen.


Geestellijke rust even uit
Modellen voor hoofddoeken in de bazar
Landschap van de Kavir woestijn

Landschap bij Chakchak op 1600m bij 34 graden

Zonsondergang in de bergen bij Chakchak

Yazd, windtorens om onderliggende waterreservoir koel te houden

Yazd, binnenkant koepel van viilla Dowlat/Abat tuinen

foto's van de leiders hangen in ieder winkel

detail dakkonstruktie en tegekwerk Vrijdagsmoskee in Yazd
heiligdom van Tabas



Billboard bij landingsplaats militaire missie bevrijding gijzelaars Amerikaanseambassade in de woestijn

Yazd, viilla Dowlat/Abat

moskee in Yazd

Yazd, schoenmaker en zijn werkplaats

Overzicht van Yazd vanaf het dak van de moskee
We rijden 530km naar oasestad Tabas. Het landschap is kaal, dor en bergachtig. De huizen in de karige dorpen van leem. Ruim 250km rijden we door de stenige Kavir woestijn: breed dal en rondom
kale hoge bergen. We overnachten in het park nabij de moskee dat rond het graf van een imam is gebouwd. Het is een groot terrein met buiten- en binnenhof, prachtige fonteinen, parken en gebouwen
met mozaïken. Het is nieuw complex. Pelgrims kamperen in de parken. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en komen kijken naar de campers. De temperatuur piekt op 34 garden. Zondag 26 september rijden we naar het westen verder door een droog berglandschap met de kleuren beïge, rood, een grijs. We nemen een pas van 2100m en staan aan de voet van de zonnetempel tussen steile bergen bij Chakchak in de woestijn. We klimmen al vroeg naar de zonnetempel. Het is een holte in de rotsen, aan de voorzijde afgedekt
door een dak. Hier krijgen uitleg over het vóór Islam geloof Zoroastrie. Er zijn in de wereld 10 mio. aanhangers, voornamelijk in India. Daarna rijden we naar Yazd. Onderweg lukt het ook nog ondanks de lange rijen voor de pomp snel te tanken, door aan de vrachtauto-chauffers vragen of we voor mogen
gaan. We staan in de schaduw onder de bomen op het terrein van Hotel Caravan. We eten, wassen en douchen. 's Avonds gaan we in de stad een training bekijken van de Irans nationale gymnastieksport:
Zourkhaneh. Een ring, rondom publiek, trommels, gezang, gebed en mannen die oefeningen doen op de maat van de trommels. Een bijzondere ervaring. 29 september bekijken we Yazd. We bezoeken de Zoroastrie torens op heuvels buiten de stad waar vroeger de lijken werden gebracht om opgegeten te worden door de gieren. Een water-cisterne met windtorens om het water koel te houden. Een vuurtempel: in deze Zoroastrietempel brandt reeds 700
jaar vuur. De ommuurde tuin Dowlat/ Abat met een woonhuis met windtoren, de vrijdagmoskee en het Amir Chagmagh complex. Het oude centrum van de stad bestaat uit lemen huizen voorzien van windtoren die de onderliggen de ruimte koelhouden. Ga verder naar week 2.

Hossein, onze Iraanse gids met hete broden op schoot
Iran week 1 - 2 - 3 - 4